Wydawałoby się, że w XXI wieku wiedza dotycząca ogólnie znanych chorób jest bardzo duża. Wiemy doskonale czym jest i skąd bierze się grypa, katar a nawet groźne choroby, jak AIDS czy EBOLA. Niestety okazuje się, że nie dotyczy to wszystkich schorzeń, a jednym z nich jest łuszczyca. Mimo, że efekty łuszczycy są, niestety, dobrze widoczne i na pierwszy rzut oka łatwe do zbadanie, to jednak świat naukowy wciąż jest bezradny wobec pytania o przyczyny powstawania choroby.
Nie oznacza to, ze naukowcy nie próbują rozwiązać zagadki łuszczycy. Jest przynajmniej kilka hipotez, które wydają się wiarygodne, choć jeszcze nie znalazły potwierdzenia w dokładniejszych badaniach. Jedną z najczęściej branych pod uwagę możliwych przyczyn łuszczycy jest niewłaściwe działanie systemu immunologicznego, który nastawia się na „autodestrukcję”. Jest to zjawisko, które pojawia się również przy innych schorzeniach, nie związanych ze skórą. System obronny organizmu wykrywa czasem własne komórki jako ciało obce i robi wszystko, żeby je zniszczyć. Stąd miałyby się pojawiać nieestetyczne plamy na ciele chorego.
Inna teoria głosi, że łuszczyca jest po prostu dziedziczna. Częściowo znajduje to potwierdzenie w obserwacjach. Często dzieci osób chorych na łuszczycę też mają problemy ze skórą. Jednak nie ustalono jak dotąd jaki dokładnie gen miałby być odpowiedzialny za powstanie i rozwój choroby.
Kolejną często wymienianą przyczyną jest używanie przez chorego specyficznych leków, które służą zwalczaniu innych chorób. Dotyczy to jednak tylko łuszczycy, która rozwija się w późnym wieku – u ludzi po siedemdziesiątym roku życia.